«ƏKİNÇİ»: QUYULAR FƏVVARƏ VURUR, NEFT İSƏ BAHADIR

Neft baha satılmağının bir səbəbi budur ki, onu qeyri yerlərə çəllək ilə aparanda neft duru olduğuna çəllək axır. İndi “Russki mir” qəzeti yazır ki, Peterburqda bir firəng hükəması gəlib ərizə verib ki, mən nefti bir qeyri yerə aparmaqdan ötrü onu bərk şeyə döndərib, genə sonra duru edə bilirəm. Ona binaən dövlətdən izn istəyir ki, ona Rusiyada neft aparmaqdan ötrü ona icma bina etməyə ixtiyar versin.

====================================

Əgərçi bu halda Badkubənin neft quyularının bəzilərindən neft fəvvarə vurub çıxır, amma bunilə belə neftin qiyməyi artır. Bu halda qara neftin yaxşısının putu 10 qəpik.

14 APREL 1877

FƏRİDƏ VƏ ŞİRVAN KƏRİMOVLARA BAŞSAĞLIĞI

“Samara vilayəti azərbaycanlılarının Liqasi”nın İdarə heyəyinin üzvləri Fəridə və Şirvan Kərimovlara əzizləri Həsənov Bəylər Təhməz oğlunun vəfatı münasibətiylə dərin hüznlə başsağlığı verirlər.

Bəylər Həsənov uzun illər Zəngilanda maliyyə şöbəsinin baş mühasibi olmuş, erməni işğalından sonra Bakıda məskunlaşandan sonra zəngin maliyyəçi təcrübəsini bu sahənin yüksək rütbəli rəsmiləriylə bölüşmüşdür. Bəylər Təhməz oğlu respublika paytaxtında yaşayan, ancaq zəngilançılığı yaşadan yerliləri arasında həmişə yüksək hörmət  və etibar sahibi olmuşdur.

Bəylər Təhməz oğlu Həsənovun 90 yaşı vardı.

«ƏKİNÇİ» AMERİKA NEFTİ BAKI NEFTİNİ QİYMƏTDƏN SALIR

Peterburqdan “Bakincki izvestiya” qəzetinə yazırlar ki, Badkubədə qayrılan neft cövhəri gün-gündən qiymətdən düşür və buna səbəb oldur ki, Amerka cövhəri çox təmiz olduğuna görə hamı onu işlədir, əgərçi o, Bakı neftindən baha satılır.

3 март 1877

«ƏKİNÇİ»: SALAHLIDA QAZAN SAKİNİ MƏKTƏB AÇIB

Gəncə quberniyasının Salahlı qəryəsində bir Qazan şəhərli müsəlman uşaqları üçün məktəbxana açıb onlara rus dili oxudur. İndi “Tifflisski vestnik” qəzeti yazır ki, Tiflis şəhərində sakin olan Dicon Milvil adlı ingilis ki, Londonda bina olan Tövrat icmasının calisidir, zikr olan məktəbxanaya 65 kitab və iki atlas, yəni kürreyi-ərzin şaklini ki, türk dilində çap olunubdur, bağışlayıb.

4 yanvar 1877

Газета ОЧАГ 2015-07

очаг7_2015

«ƏKİNÇİ»: DAĞISTANLI ƏLİ NAZLI OLUB…

Zəkərtala şəhərindəın yazırlar ki, bir dağıstanlı Əli adlı kişi saqqal və bığını naqqaş ilə didib, övrət libası geyib adını Nazlı qoyub, bir meçə ildir Zaqatala şəhərində və onun ətrafında olan kəndlərdə qarabaşlıq edir və genə yazırlar ki, keçən noyabr ayında Car dərəsinin dəyirmançısı qız və gəlinlər dəyirmana gələndə onları görüb hərəkətə gəlməkdən özünü saxlamaqdan ötrü , bir iti bıçaq  ilə istəyib özünü axtalasın, amma ol zaman qəşş edib, onu bir gün bir gecədən sonra tapıb  divanxanaya göndərib, mərizxanada ona 3 ay müalicə edəndən sonra sağ olub.

17 mart 1877

«ƏKİNÇİ»:»MŞAK» QƏZETİ YALAN YAZIR

“Mşak” qəzeti həmişə yazır kiI Osmanlı dövlətinin zülmündən ermənilər qaçıb Rusiya vilayətlərinə köçüh və çbh dəfə yazıb ki, filan günü bir böyük dəstə erməni başaçıq, ayaqyalın Gömrü qalasına gəlib. İndi ermənilərin qeyr qəzetlərinə Gömrü qalasından yazırlar ki, bu xəbərin heç əsli yioxdur və indiyəcən Gömrüyə bircə də erməni gəlməyib.

«ƏKİNÇİ»: TİFLİSDƏ OSMANLI KONSULUNU VƏ ARVADINI ÖLDÜRÜBLƏR

“Tiflisski vedomosti” yazır ki, oktyabrın 10-da axşam saat səkkizdə Osmanlı dövlətinin Tiflis şəfərində olan general-konsulu cənab Bidciti və onun övrətini şldürüblər. Ol cənab özü qrek, övrəti polka və hər ikisi xristian imişlər. Konsula xəncər ilə 20 yara yetişib. Onları öldürən məlum deyil, amma belə məlum olur ki, onlar evin yolunu yaxşı bilirlər imiş. Bir saat və bir üzük aparıblar.

22 oktyabr 1876

С ДНЕМ РОЖДЕНИЯ, АИДА!

Aidə ƏKBƏROVA

“ƏKİNÇİ”: AĞACDA OTURUB SƏRÇƏ, NİYƏ UZUNSAN, AY KÜÇƏ…

Məlıumdur ki, hər kəsin mahnıdan xoşu gəlir və bir yaxşı sövtü olan-olmayan da özü mızıldamağa durur. Bu səbəbə mahnı çərəndiyat hesab olunur isə də, çox vacib şeydir,  Ona binaən onun mənasını yaxşılandırmaq səyinə düşmək lazımdır. Hər tayfanın vətəndarlıq və millətin keçmişində olan yaman və yaxşı günlərini şərt edən mahnıları olur ki, bu mahnılar ağızdan-ağıza düşüb milləti birləşdirməyə bais olur. Amma bizim mahnilara baxan gərək təəccüb eləsin ki, xudavənda, onlar kim və nə üçün düzəldib. Onların çoxunun ki, avam çağırır, heç mənası olmur.  Məsələn:

Ağacda oturub sərçə,

Niyə uzunsan, ay küçə?

Sən harda qaldın, ay beçə,

Ey yar, ey yar, ay qaragöz.

Belə çağıranların barəsində deyiblər ki, eşşəyin anqırması özünə xoş gəlir, amma çifayda, eşşək anqıra gəzir və onu belə anqırmaqdan xilas etmək səyinə düşən yoxdur. Bizim kamalllı hesab olunan qardaşlarımız Hafiz ya Sədinin də bu məzmunda şeirlərini oxuyurlar: meyi düsalə və yar çəhardəh və ya məkun təkyə bərmali-dünya və püşt (ikiillik şərab və on dörd yaşında məşuqə və dünya malına bel bağlama) ki, bunlar avam çağıran mahnılardan da yamandır. Avamın ağzına qeyri mahnılar salmaq olur, amma məkun təkyə bərmali-dünya çağıran qadaş vəfat edib öz ağlaşmasını çağırır və onun sağalmasına ümid yoxdur. Belədə yaxşı olurdu ki, bizim şüəralar bir-birini həcv ya mədh etmək əvəzinə zikr olan məzmunda mahnəlar düzəldeydilər ki, onlar ağızdan-ağıza düşüb xalqı nadanlıqdan danalığa (fars sözüdür, “savadlılığa” mənasında – “Ocaq”) təhrik etməyə bais olaydı.

“ƏKİNÇİ”, 1 sentyabr 1877