MİLLİ QƏHRƏMANLAR: VƏZİR ORUCOV

 

Orucov Vəzir Surxay oğlu 26 dekabr 1956-cı il Tərtər rayonunun Xoruzlu kəndində doğulub. Vəzirin valideyinləri Qərbi Azərbaycanın Dərələyəz mahılından idilər. Ermənilərin təzyiqlərinə məruz qalaraq öz doğma yurdlarını tərk edərək 1950-ci ildə Tərtər rayonunun Qarağaclı kəndinə köç edirlər. Sonra Xoruzlu kəndini özlərinə yurd yeri seçirlər. Vəzir orta təhsilini buradakı orta məktəbdə alır. 1974-cü ildə Bakı Yüngül Sənaye Texnikomuna daxil olur və bir ildən sonra hərbi xidmətə çağrılır. 1977-ci ildə ordudan tərxis olunaraq, yarımçıq qalmış təhsilini davam etdirir. 
Vəzir Orucov ilk əmək fəaliyyətinə Tərtər Çörək Zavodunda başlayır. 1984-cü ildə Rusiyanın Arxangelsk vilayətinə köçür. 1992-ci ildə doğma torpağında gedən döyüşlərdə iştirak etmək üçün Vətənə dönür. 1992-ci ilin may ayının 4-də Tərtər özünümüdafiə batalyonuna daxil olur. Siravi döyüşçü kimi mübarizəyə başlayan Vəzir, batalyon komandirinin müavini vəzifəsinədək yüksəlir. O, batalyonun kəşfiyyat bölməsinin rəhbərliyini öz üzərinə götürür. Batalyonun başlayacağı bütün döyüş əməliyyatlarından azı bir gün əvvəl özünün seçdiyi bir qrup döyüşçü ilə düşmən arxasına keçir, onların canlı qüvvəsi və texnikası barədə dəqiq məlumatlar gətirirdi. Onun həmişə uğurla keçən əməliyyatları döyüş yoldaşlarını ruhlandırır, onları qələbəyə səsləyirdi. 
Vəzir Orucov Marquşevan, Levonarx, Madagiz, Akoip Komori, Sərsəng su anbarı, Drombon, Çıldıran, Vaqauz kəndləri uğrunda gedən döyüşlərdə şəxsi şücaət göstərərək, düşmənin bir çox planını puça çıxarır. O, 1 sentyabr 1992-ci ildə Çıldıran kəndi uğrunda gedən döyüşdə ağır yaralanır. Bir müddət müalicə aldıqdan sonra yenidən cəbəhəyə qayıdır. O, cəsur bir döyüşçü kimi həmişə döyüş əməliyyatlarının önündə gedirdi. Yoldaşları onu əfsanəvi qəhrəman kimi tanıyırdılar. 22 mart 1993-cü il… Döyüşlər Ağdərə yaxınlığında Qlobus yüksəkiliyi uğrunda gedirdi. Zirvənin itirilməsi Ağdərə qəsəbəsinin işğalı demək idi. Yüksəkliyin ələ keçirilməsi Vəzirə və onun silahdaşlarına həvalə olundu. Vəzir adəti üzrə düşmən arxasına keçib gözlənilməz zərbə vurmaq istəyirdi. Lakin macal tapmadı. Snayper -qəhrəman Vətən oğlunu haqladı. O, əbədi gözlərini yumdu. 
Evlidir. Bir oğlu yadigar qalıb.
Azərbaycan Resbublikası Prezidentinin 27 mart 1993-cü il tarixli 495 saylı fərmanı ilə Orucov Vəzir surxay oğluna ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adı verilmişdir. Bakı şəhərində Şəhidlər Xiyabanında dəfn edilmişdir.

ŞƏHİDLƏR: KAPİTAN VAQİF BAYRAMOV

Vaqif Dilqəm oğlu Bayramov (d. 25 dekabr 1979; Naftalan, Azərbaycan — ö. 2 aprel 2016; Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin zabiti. 2016-cı ildə Aprel döyüşləri zamanı şəhid olub.

Vaqif Bayramov 1979-cu ilin 25 dekabr günündə Naftalan şəhərində anadan olub. Vaqif Bayramov ailəli idi, bir oğlu və iki qızı yadigar qalıb. Vaqif Bayramovun qardaşı Mehman Bayramov 1992-ci il 1 iyulda Qarabağ müharibəsində şəhid olub.

Kapitan Vaqif Bayramov 2016-cı ilin aprel ayında Azərbaycan—Ermənistan təmas xəttində baş verən atışma zamanı qəhrəmancasına şəhid oldu.

Aprelin 11-i isə Vaqif Bayramov doğulduğu Naftalan şəhərində son mənzilə yola salındı.

vikipediya

ƏLİAĞA VAHİD: «KÖNLÜM VURULUB BİR GÜLİ-REYHANƏ LERİKDƏ…»

Könlüm vurulub bir güli-reyhana Lerikdə,
Bülbül kimi gəldim yenə əfqanə Lerikdə.

 

Yarım dağıdır zülfünü rüxsarinə hərdən,
Eylər məni məcnun kimi divanə Lerikdə.

 

Bülbül oxuyur, gül açəlır badə əlində,
Naz ilə gəlir məclisi-cananə Lerikdə.

 

Dağlar, təpələr aşiqi heyrətdə qoyurlar,
Cəh-cəh səsi düşmüş yenə hər yanə Lerikdə.

 

Gəldikdə bahar fəsli çiçəklər açılırlar,
Bülbül oxuyur aşiqi-məstanə Lerikdə.

 

Bülbül oxuyur, bir mən olam, bir də nigarım,
Tən etsə də, neylər mənə biganə Lerikdə?

 

Vahid, o gün olsun bizə də qismət olaydı,
Ağuşa çəkəm yarımı mərdanə Lerikdə.

ŞƏHİDLƏR: NURƏDDİN ETİMAD OĞLU MİRZƏYEV

Nurəddin Etimad oğlu Mirzəyev (d. 20 dekabr 1996; Yardımlı, Azərbaycan — ö. 2 aprel 2016; Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri. 2016-cı ildə Aprel döyüşləri zamanı şəhid olub.

Nurəddin Mirzəyev 1996-ci ilin 20 dekabr günündə Yardımlı rayonunun Honuba kəndində anadan olub.. 2003 – cü ilin 1 sentyabrında Ənvər Mirzəyev adına Hunoba kənd orta məktəbinin I sinifinə daxil olub. Məktəbdə çalışqan və intizamlı şagird olan Nurəddinin Coğrafiyaya xüsusi marağı var idi, gələcəkdə coğrafiyaşünas olmaq istəyirdi. 2014 – cü ildə Hunoba kənd tam orta məktəbini bitirir və bir müddət təsərrüfatda çalışır. 2015 – ci ilin yanvar ayının 14 – də hərbi xidmətə çağrılan Nurəddin könüllü olaraq snayperçi olmağı seçir. Milli Ordu sıralarında ön cəbhədə — Füzuli istiqamətində N saylı hərbi hissədə xidmətə başlayır. 2016 — cı ilin aprel ayının 2 — dən 3 — nə keçən gecə cəbhənin Fizuli istiqamətində düşmən təxribatının qarşısını alarkan gedən şiddətli döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olur.

Vikipediya

ИСТОРИЯ О ТОМ, КАК КАРАБАХСКОГО ЖЕРЕБЦА «ЗАМАН» ВЕЗЛИ В ВЕЛИКОБРИТАНИЮ

(путевые заметки) 
Как известно из газет, во время своего пребывания в Англии Председатель Совета Министров СССР Н. А. Булганин и член Президиума Верховного Совета СССР Н. С. Хрущев преподнесли в дар королевской семье медвежонка и двух отличных лошадей. Медвежонок, названный «Никки», был подарен принцессе Анне, а лошади — принцу Чарльзу и герцогу Эдинбургскому. Шталмайстер двора генерал Уолтер Сейл, принявший эти подарки, от имени королевской семьи сказал: «Замечательные лошади, действительно, замечательные. Весьма необычные лошади. Я никогда еще не видел таких в Англии». 
Доставка лошадей в Англию была поручена мне и двум жокеям: Тагиеву Али и Таймазову Бабали. 
Мне хотелось бы поделиться с читателями журнала о наших впечатлениях, связанных с этой поездкой. 
Для отправки в Англию специальной комиссией были отобраны на Московском ипподроме два жеребца: Заман, буланый, рождения 1952 г., от Султана и Захмет, азербайджанской горной породы. Карабахского конзавода, промеры 141,5-136-159- 18 и Меле-Куш, золотистобуланый, рождения 1953 г., от Мелеке и Кара-Кеик, ахалтекинской породы, промеры 161 — 160 — 175-20, колхоза имени Андреева, Ашхабадской области. 
13 апреля лошади из Москвы были отправлены по железной дороге в порт Вентспилс на Балтийском море, куда они прибыли 15 апреля рано утром. Команда парохода «Котлас», на котором доставлялись лошади в Англию, встретила нас очень дружелюбно, а в пути проявляла заботу и любовь к лошадям. 
Для лошадей в трюме были оборудованы с помощью команды и зоотехника Н. Л. Зайковского два специальных станка, которые были обиты внутри войлоком для предупреждения ушибов во время качки в море. Когда станки были готовы, началась погрузка лошадей на пароход. В стоящий около вагона деревянный ящик, через заднюю откидную его стенку, заводилась лошадь, которую держал на поводу ее жокей, и закрытый ящик поднимался краном и опускался в трюм парохода около станков. Лошади во время своего «воздушного перемещения» держали себя спокойно. 
В 14 часов 15 апреля пароход «Котлас» отплыл, взяв курс на Балтийское море, Кильский канал через Северное море в порт Мидлсбро (на востоке Великобритании). В пути лошади чувствовали себя прекрасно, хорошо поедали корм. Морской качки не было, и мы. воспользовавшись этим, выводили лошадей для чистки из станков в трюм и даже делали им небольшую проводку. Кормили лошадей 4 раза в день. В корм давали плющеный овес вместе с отрубями и глюкозой, морковь, сахар и немного цельного овса. 
18 апреля в 12 часов пароход «Котлас» пришвартовался в порту Мидлсбро. Через час по его прибытии был подан железнодорожный вагон для отправки лошадей в Лондон. 
После тщательного ветеринарно-санитарного осмотра ветврачом порта, лошади были погружены в поданный вагон также посредством крана. Вагон был прицеплен к пассажирскому поезду, который следовал из порта Мидлсбро прямо в Лондон.

В Лондоне мы были уже в 6- часов утра 19 апреля. Через два часа к нам на специально оборудованной для перевозки лошадей автомашине прибыл представитель Английского министерства сельского хозяйства и сообщил, что он отвезет нас на Эпсомский ипподром. Погрузка лошадей прошла быстро, лошади свободно вошли в автомашину. Эта удобная автомашина имела три отделения: одно переднее для фуража, другое — среднее с тремя станками для лошадей и третье — заднее для сопровождающего лошадей персонала. 
Эпсомский ипподром находится в 18-20 километрах от Лондона. Лошадей мы разместили в двух отдельных денниках-боксах в одной из конюшен ипподрома. Через два дня нам было дано распоряжение везти лошадей в Лондон на королевскую конюшню, куда нас сопровождал первый секретарь Советского посольства. Во дворе королевской конюшни собралось много публики, фотокорреспондентов и кинооператоров. 
Состоялась выводка лошадей, которая длилась около 45-50 минут. День был солнечный. Наши жокеи в национальных костюмах, лошади в богато украшенных самоцветными камнями национальных седлах — выглядели богато и произвели на присутствующих хорошее впечатление. 
Одновременно с лошадьми директором Московского зоопарка т. Сосновским был передан также в качестве подарка медвежонок «Никки». 
Многие английские газеты с восторгом отзывались о наших лошадях. 

Главный ветврач. Московского ипподрома Н. СТОГОВ 

http://www.kdvorik.ru/lib_read.php3?book=213

ŞƏHİDLƏR: ŞAMAXILI QABİL AĞAYEV

Qabil Qayıbalı oğlu Ağayev (d. 12 dekabr 1969; Şamaxı, Azərbaycan — ö. 31 yanvar 1999; Tovuz, Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin baş leytenantı. 1999-cu ildə Azərbaycan—Ermənistan təmas xəttində ermənilərin atəşkəs rejimini pozması nəticəsində şəhid olub.

Qabil Ağayev 1969-cu il 12 dekabrda Şamaxı rayonunun Həmyəli kəndində anadan olub.

1995-ci ildə hərbi xidmətə yollanan Qabil Ağayev 1999-cu il 31 yanvarda Azərbaycan—Ermənistan təmas xəttinin Tovuz rayonunu istiqamətində ermənilərin atəşkəs rejimini pozması nəticəsində şəhid olub.

Qabil Ağayev doğluduğu Şamaxı rayonunun Həmyəli kəndində dəfn olunub.

vikipediya

Elvin PAŞA. ŞEİRLƏR

«Həyy»dan gəlib «hu»ya gedirdim

 

Yolda bir dostumu görüb dedim ki;- darıxıram,

dedi;- biz buralı deyilik…

…Sonra bir daş parçası gördüm,

məzarlıqdan binaya baxıb «kaş» deyirdi.

 

…Sonra havanın  tutulduğunu,

göylərin buludların üstünə çəmkirdiyini,

yağışın başladığını gördüm.

…Sonra bir sərçənin

ümidlə qaranquşa yuva tikdiyini,

qovulmuş işçi arının

çiçəkdən üzr istədiyini gördüm son nəfəsdə.

…mənim də bir tutuquşum var

azadlıqdan başqa bütün sözləri deyə bilir qəfəsdə

…Sonra bir göyərçinin səmada uçduğunu gördüm,

sahibinə gedib qayıtmağı öyrətmək üçün.

 

…Sonra bir itin islana-islana

dişiynən məscidin darvazasını örtüb hürdüyünü gördüm:

«Ey insan, ey insan»

…Sonra yuvası tapdalanmış qarışqanın

asta səslə qışqırdığını gördüm:

«Süleyman» «Süleyman»

 

…Sonra evə girdim asta-asta,

addım-addım.

Qəfəsdən tutuquşunun səsi gəldi

Səhər oğluma öyrətdiklərimi təkrarlayırdı:

«Buna da şükür- buna da şükür»

УМЕР НАШ СООТЕЧЕСТВЕННИК ГУСЕЙН ФАХРАД ОГЛЫ ГАСАНОВ…

6 декабря 2018 года в возрасте 68 лет в городе Самаре умер наш соотечественник Гусейн Фахрад оглы Гасанов.

Гусейн Гасанов родился 30 июня 1950 года в селе Альвенд Зардабского района Азербайджанской ССР. В 1973 году после срочной службы в Советской Армии приехал на заработки в Куйбышев и навсегда связал свою судьбу с этим городом. До выхода на пенсию Гусейн Фахрад оглы занимался строительством, строил и ремонтировал сельские объекты по всей Самарской области.

Онкологическая болезнь у Гусейна Гасанова была обнаружена слишком поздно. На успешность операции, на которую решились врачи, надежд было мало. Утром 6 декабря Гусейн Гасанов скончался в больнице.

Самарские азербайджанцы скорбят по Гусейну Гасанову, который был честным и скромным тружеником, замечательным семьянином, любящим мужем, отцом, дедушкой.

Выражаем глубокие соболезнования вдове покойного Ольге Гасановой, всем родным и близким.

Похороны Гусейна Гасанова состоятся в его родном селе Альвенд.

Emil RASİMOĞLU. «BİR AZDAN SƏHƏR AÇILACAQ…»

***

Vətənə söykənən saat

və

qıpqırmızı əqrəbləri…

 

…Əvvəl

içində süd dişi itkin düşdü,

sonra bir evin otaqları,

sonra da özü.

 

…ağaclar böyüdükcə məzarlara tərəf,

uzaqlarda

bir qız qarımağı sevdi,

bir güzgü özünə tamaşa etməyi,

bir Allahsa unudulmağı…

…Hələ

kağızların məktub kimi ölməyini demirəm,

hələ

sobadakı buludların azadlığından danışmıram…

 

…bir tərəfdə

heykəllər qapıları döydükcə

bayraqlar quşların qanadını tanıdı,

balıqlar dilənçilərin ovcunu,

analarsa öz bədənini.

Bilirsənmi,

adam öz bədənini tanıdığı gündən başlayar qış fəsli…

 

…və bir gün

Vətənə söykənən saatın

qıpqırmızı əqrəbləri

bağışladı səngərlərin günahını…

 

…və

saatın içindən

nə süd dişi tapıldı,

nə də evin otaqları.

Bircə

özü tapıldı həmin adamın,

amma,

amma

ayaqlarına qədər…

Dedi;

Unudun gözlərinizi, bir azdan səhər açılacaq,

və

bir azdan darıxacaq göy üzünə atılmış siqaret kötükləri…

ПОЛКОВНИК БАХРАМБЕК НАБИБЕКОВ, РУКОВОДИТЕЛЬ ШЕКИНСКОГО ВОССТАНИЯ

Бахрамбек Гасымбек оглы Набибеков (6 декабря 1884—1930) — азербайджанский военный деятель, Полковник, один из руководителей Шекинского восстания 1930 года.

Бахрам-бек родился 6 декабря 1884 года в городе Шеки в бекской семье рода Набибековых. Его отец подполковник Гасым-бек Набибеков служил переводчиком восточных языков в штабе генерала Куропаткина в Туркестане. Общее образование Бахрам-бек получил в Кутаисском реальном училище.