Alxan Əşrəf oğlu Alxanov (d. 27 aprel 1969; Şamaxı, Azərbaycan — ö. 20 yanvar 1992; Ağdam, Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri. I Qarabağ müharibəsinin şəhidi.
Alxan Alxanov 1969-cu il 27 apreldə Şamaxı rayonunun Sabir qəsəbəsində anadan olub.
1992-ci ildə hərbi xidmətə yollanan və bir sıra döyüşlərə qatılan Alxan Alxanov, 1992-ci il 20 yanvarda Ağdam rayonu istiqamətində şəhid olub.
Alxan Alxanov, Ağdam rayonunda dəfn olunub.
vikipediya
Иммануил Кант (нем. Immanuel Kant [ɪˈmaːnu̯eːl ˈkant]; 22 апреля 1724, Кёнигсберг, Пруссия — 12 февраля 1804, там же) — немецкий философ, родоначальник немецкой классической философии, стоящий на грани эпох Просвещения и романтизма.
Совесть есть сознание внутреннего судилища в человеке.
Война дурна тем, что создает больше злых людей, чем их забирает.
Просвещение — это выход человека из состояния своего несовершеннолетия, в котором он находится по собственной вине.
Так приблизительно мог бы воззвать Творец к человеку: «Я наделил тебя склонностью к добру. Твое дело развить ее. И, таким образом, твое собственное счастье и несчастье зависит от тебя самого».
Воспитание есть искусство, применение которого должно совершенствоваться многими поколениями.
Жизнь людей, преданных только наслаждению без рассудка и без нравственности, не имеет никакой цены.
Воспитание есть искусство, применение которого должно совершенствоваться многими поколениями.
Для мужчины нет ничего более обидного, чем обозвать его глупцом, для женщины — сказать, что она безобразна.
Мудрый может менять мнение; глупец — никогда.
Свобода размахивать руками заканчивается у кончика носа другого человека.
Дайте человеку всё, чего он желает, и в ту же минуту он почувствует, что это всё не есть всё.
Cabbar Faiqov — əslən Axısqa türklərindən olan azadlıq hərəkatı iştirakçısı, Qarabağ müharibəsi şəhidi və hərbi həkim.
Faiqov Cabbar Cavad oğlu 1963-cü il aprel ayının 20-də Saatlı rayonunun Varxankənd kəndində anadan olmuşdur. 1970-ci ildə Varxankənd orta məktəbininin I sinfinə daxil olmuş, 1980-ci ildə həmin məktəbi əla və yaxşı qiymətlərlə bitirmişdir. Həkim olmaq istəyən Cabbar Faiqov sənədlərini N.Nərimanov adına Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutuna vermişdir. 1987-ci ildə müalicə-profilaktika fakültəsini müvəffəqiyyətlə bitirmişdir.
Ailəli və 3 sahibi olmuşdur.
Cabbar Faiqov ali təhsilini bitirdikdən sonra Saatlı rayonunun Məmmədabad kənd xəstəxanasında baş həkim təyin olunmuşdur.
1988-ci ildə Azərbaycanın müstəqilliyi uğrunda azadlıq hərəkatı başlayanda Cabbar da bu hərəkata qoşularaq hərəkatın öncülərindən biri olmuşdur. Onun həmçinin 1989-cu ildə məlum Fərqanə hadisəsindən sonra Özbəkistandan Azərbaycana pənah gətirən Axısxalı türklərin Bakı şəhərində qarşılanaraq regionlara bölüşdürülməsində və yerləşdirilməsində çox böyük əməyi olmuşdur.
Faiq Cabbarov 1993-cü ilin noyabr ayında könüllü olaraq hərbi xidmətə yollanmışdır. Əvvəlcə Füzuli rayonunun Şükürbəyli kəndindəki hərbi hospitalda həkim işləmiş, daha sonra isə öz ərizəsi ilə qızğın döyüşlərin getdiyi Tərtərə xidmətə getmiş, bir necə ayın ərzində həmçinin Ağdam və Ağdərə istiqamətində də hərbi həkim kimi xidmət etmişdir.
Daim ön xəttlərdə xidmət edən tibb leytenantı Cabbar Faiqov, 1994-cü ilin may ayının 12-də, Qarabağda aktiv hərbi əməliyyatların dayandırılmasını nəzərdə tutan Bişkek protokolunun imzalandığı gün erməni mühasirəsinə düşərək şəhid olmuşdur.
vikipediya
Əbülfəz Nöhbala oğlu Abdulhəmidov (d. 15 aprel 1970; Xaçmaz, Azərbaycan — ö. 1992; Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, I Qarabağ müharibəsinin şəhidi.
1992-ci ildə hərbi xidmətə yollanan Əbülfəz Abdulhəmidov, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri qismində I Qarabağ müharibəsinin bir sıra döyüşlərinə qatıldı. O, 1992-ci ildə şəhid oldu.
Əsgər Əbülfəz Abdulhəmidov, Xaçmaz rayonunun Tel qəsəbəsində dəfn olunub.
Когда впервые слышал название «Азермос», я решил, что это какое-то животноводческое предприятие, занимающееся разведением кошек редких азербайджанских пород для продажи в Европе и США. Оказалось, что я глубоко ошибаюсь. Как любит говорить сам лидер этого самого «Азермоса» Агададаш Керимов, почему, потому что. Да, потому что «Азермос» весьма уважаемая в известных кругах и солидная в определенных отношениях организация. И лидером ее является, как я уже имел честь выше назвать, Агададаш Джабраилович Керимов.
А узнал об этом замечательной Азермоське и Агагадаше Керимове, когда с большим опозданием меня ознакомили с текстом его поздравления по случаю Новруза. Агагедеш Керимов в этом замечательном тексте обращается ко всем азербайджанцам, имевшим то ли счастье, то ли несчастья проживать в России и от всей чистой и широкой души их поздравляет. Почему? Да потому что. Вот отрывок из текста:
«Поздравляю всех с этим великим всенародным праздником Навруз – 2019, почему всенародным, потому что – многонациональная Россия провозгласила Навруз одним из общенародных праздников Российской Федерации, уже 15-тый год, как мы жители многонациональной Москвы с поддержки Департамента национальной политики и межрегиональных отношений Правительства Москвы , имеем возможность качественно, на высшем уровне, со всеми подобающими атрибутами, элементами этнических, национальных традиций обычаев каждого народа признавшего этот праздник своим национальным праздником, совместно сообща на площадке ВДНХ г. Москвы провели и получили огромное удовольствие».
Замечательно? Замечательно? Почему? Потому что! Вот только одно обстоятельство несколько омрачило светлое и праздничное мое настроение. Как-то в этом тексте подлежащие никак не согласуются со сказуемыми. Долго я пытался найти связь между этими проклятыми членами предложения, но не нашел. Не согласуются! Почему? Потому что! Тут мне один знакомый, пожелавший по собственной трусости остаться не названным, сказал, что члены предложения не согласуются потому, что текст, как говорил герой Достоевского, сперваначалу написан на армянском, потом переведен на русский. Вот и подлец переводчик перепутал все. Почему на армянском? Потому что! Потому что якобы Агагадеш гардаш армянским владеет в совершенстве, чего не скажешь об азербайджанском языке.
Но я решил не поверить на слова этому трусу, зашел на сайт «Азермоськи» и обнаружил, что тексты выступления Агагадеш Керимова переводятся не с армянского, а с азербайджанского. Буквально на днях опубликовано его интервью: «АГАДАДАШ КЕРИМОВ ИМЕЕТ ИСКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ЗАСЛУГИ В РАЗВИТИИ НАЦИОНАЛЬНОЙ КУЛЬТУРЫ». Должен сказать, что это интервью открыл мне глаза. Я уже давно думал о том, что вот азербайджанская культура бурно развивается, и так бурно, что даже наши соседи от страха обмочились… Это, конечно, меня радовало. Но я хотел знать имя человека, благодаря которому она, то есть наша родная культура, развивается. И теперь знаю: этого человека зовут Агагадаш Керимов! Это он развивает азербайджанскую культуру! Почему? Потому что!
И тут же азербайджанский текст этого интервью. То есть Агададаш муаллим интервью дал на азербайджанском, потому переводчик перевел. Но видно, что переводчик или подлец, или армянский шпион. Почему? Потому что по-азербайджански Агададаш муаллим о конфликте между чеченцами и азербайджанцами говорит так: «İnanın, dərhal məsələyə müdaxilə etdim və iki xalq arasında dostluq, qardaşlıq münasibətini nəzərə alıb qarşıdurmanı müsbət mənada həllinə nail olduq». Теперь посмотрите, как переводит подлец переводчик: «Поверьте, я сразу вмешался в эту проблему и немедленно используя дружественные отношения с чеченской интеллигенцией, восстановили с их помощью мир и братства между двумя народами мы добились положительного решения конфликта».
В оригинале Агададаш муаллим чеченцев называет интеллигентами? Нет, не называет! Почему переводчик эту отсебятину вставил? Оскорбить чеченцев? Вызвать негодование и гнев? Драку? Стрельбу? Назвать чеченцев интеллигенцией это равносильно оскорблению! Почему? Потому что! Не сомневаюсь, что переводчик не только подлец, но он и несомненный армянский шпион и сеет раздор между братскими чеченским и азербайджанским народами!
В заключение хочу поблагодарить Агагадеш муаллима за поздравление! Желаю ему всех благ и долгих лет! Новых успехов в развитии азербайджанской культуры, дорогой Агагадеш муаллим!
Мирза АЛИЛ (Mirzə Əlil)
14.04. 2019
Самара
Сын зеленщика из Масаллы. Борода, усов нет. Обожает Рамзана Кадырова. Образцовый мусульманин. Скорее, мусульманин чеченского образца. Исправно и регулярно молится. И нарушает правила дорожного движения тоже регулярно. На своем новом «Мерседесе» его штрафовали 200 (!) раз. Да, пусть Мбаппе аплодируют сотни миллионов болельщиков во всем мире, зато перед Аязом Гулиевым, сыном простого зеленщика из Масаллы, трепещат пешеходы в столице Российской Федерации. А тому, кто не трепещет, Аяз ломает носы. Вчера только один нос сломал. И не простой нос. Не русский и даже не эсэнговский. А настоящий американский нос. Одним словом, Аяз Гулиев лишний раз доказал, что он хоть как футболист никогда не достигнет вершин, зато вера мусульманская у него крепкая, в молитвах он исправен и регулярен и вера чеченского образца ему дает такую силу, что без проблем может сломать любой нос.
А хочется, чтобы у него проблемы были…
12.04. 2019
Mahir Ağaxan oğlu Hüseynov 1968-ci il aprelin 11-də Bakının Suraxanı rayonunun Əmircan qəsəbəsində anadan olub. 1985-ci ıldə 114 nömrəli orta məktəbi bitirib.1986-1988-ci illərdə Rusiyanın Maqadan şəhərində hərbi xidmətdə olub.Hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra rabitəçi peşəsinə yiyələnib.1993-cü ilin yazında könüllü olaraq Qarabağ cəbhəsinə yollanıb.Helikopterdə bort-atıcı kimi döyüşüb. 1994-cü ilin yanvarın 10-da Horadiz ətrafında gedən döyüşlər zamanı həlak olub.
VİKİPEDİYA
Cəlal Rüstəmov (azərb. Rüstəmov Cəlal Əbdülhəkim oğlu) — Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı, şəhid. Cəlal Rüstəmov Ağdərə döyüşünün fəal iştirakçılarından biri olmuş Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Şikar Şikarovun batalyonunda döyüşmüşdür.
Rüstəmov Cəlal Əbdülhəkim oğlu 1965-ci ilin 9 aprel tarixində İsmayıllı rayonunun Mican kəndində anadan olmuşdur. Orta təhsilini İsmayıllı şəhərinin 3 saylı məktəbində tamamlamışdır. 1982-ci ildə Bakı Neft Kimya Texnikumuna qəbul olmuşdur. Təhsilini bitirdikdən sonra hərbi xidmətə yollanmışdır. Cəlal Rüstəmov 1983—1985-ci illərdə Moskvaşəhərində hərbi xidmət keçmişdir. 1985-ci ildə hərbi xidmətini tamamlayaraq Azərbaycana qayıtmışdır. Təhsilini neft sahəsində aldığı üçün mütəxəssis kimi Tümen vilayətinə göndərilmişdir. Cəlal Rüstəmov Tümen vilayətinin Novıy-Urenqoy şəhərində neft mühəndisi sonralar isə baş mühəndis kimi çalışmışdır.
1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən Rusiyanın 366-cı motoatıcı alayının iştirakı ilə Xocalı şəhərini işğal edərkən, etnik azərbaycanlılara qarşı baş vermiş Xocalı soyqırımı Qarabağ müharibəsinin əsas dönüş nöqtələrindən bir hesab olunur. Bu hadisədən sonra Azərbaycanda və ölkədən kənarda (xüsusi ilə Rusiya və Ukraynada) yaşayan onlarla azərbaycanlı könüllü döyüşmək üçün ordu sıralarına yazılmışdır. Xocalıda baş verən dəhşətlərdən təsirlənən Cəlal Rüstəmovda Novıy Urenqoy şəhərindəki əmək fəaliyyətinə son verərək Azərbaycana qayıtmışdır. Cəlal Rüstəmov artıq mart ayında könüllü batalyonların tərkibində döyüşürdü.
Cəlal Rüstəmov Ağdərə rayonu istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak etmişdir. 1992-ci ildə Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargahı rəisinin birinci müavini olmuş Şikar Şikarovun rəhbərlik etdiyi batalyonda döyüşən Cəlal Rüstəmov Ağdərə döyüşünün fəal iştirakçılarından biri olmuşdur. Komandiri olmuş Şikar Şikarovun1992-ci il 13 iyun tarixində Ağdərə uğrunda gedən ağır döyüşlərin birində qəhrəmancasına şəhid olması Cəlal Rüstəmovu bərk sarsıtmış, bu barədə verdiyi müsahibəsində də bildirmişdir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 1992-ci il 23 iyun tarixli, 6 saylı fərmanı ilə polkovnik Şikarov Şikar Şükür oğluna ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı fəxri adı verilmişdir. 1992-ci ilin 14 sentyabr tarixində kəşfiyyat əməliyyatında olan zaman Cəlal Rüstəmov Ağdərə rayonunun ərazisində itkin düşmüşdür. Həmin tarixdən etibarən taleyi naməlumdur.
Cəlal Rüstəmov Qarabağ müharibəsində Ağdərə istiqamətindəki Üçüncü briqadanın kəşfiyyatçı qrupunda döyüşmüşdür. Qrup Kərim Xanməmmədov, Hafiz Həsənov, Heydər Həsənov və Cəlal Rüstəmovdan təşkil olunmuşdu. Kərim Xanməmmədov hal-hazırda Bakı şəhərində, Heydər Həsənov isə Rusiya Federasiyasında yaşayır. Hafiz Həsənov isə müharibədə həlak olmuşdur. Cəlal Rüstəmov Hafizin həlak olması haqqında verdiyi müsahibəsində bildirir;
2013-cü ildə Cəlal Rüstəmovun xatirəsinin əbədiləşdirilməsi məqsədi ilə İsmayıllı rayonunda şəhidin adına bulaq-abidə kompleksi inşa olunmuşdur. Kompleks rayonun icra başçısı Mirdaməd Sadıqovun təşəbbüsü ilə tikilmişdir.[1] Cəlal Rüstəmovun yaşadığı küçə 2012-ci ildən etibarən onun adını daşımaqdadır. Şəhidin xatirəsi rayonun 3 və 7 saylı orta məktəblərində keçirilən müxtəlif tədbirlərlə də münətəzəm şəkildə qeyd edilir.
2018-ci ildə İsmayıllı rayonunda ədəbiyyat müəllimi, rayon təhsil şöbəsində metodist kimi çalışan Rəna Mirzəliyeva tərəfindən yazılmış Atam mənə oğul dedi kitabının təqdimat mərasimi keçirilmişdir. 1989-cu ildə ailə həyatı qurmuş Cəlal Rüstəmovun bir qız və bir oğul övladı yadigar qalmışdır.
vikipediya
Saleh Musayev (azərb. Musayev Saleh Sabir oğlu; d. 7 aprel 1970. Yevlax, Azərbaycan SSR – ö. 14 noyabr 1992. Ağdərə, Azərbaycan) — Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı, şəhid.
Vatutin adına Poltava Zenit-Raket Komandirlər Məktəbinin məzunu, Qarabağ müharibəsininiştirakçısı, şəhid Saleh Musayev təlim zamanı. (Poltava, Ukrayna SSR, 1991)
Saleh Musayev 7 aprel 1970-ci ildə Azərbaycan SSR-in Yevlax şəhərində anadan olmuşdur. 1976-cı ildə Yevlax şəhər 4 nömrəli məktəbə daxil olmuş, 1985-ci ildə bitirmişdir. 1985-ci ildə Bakıda yerləşən fizika—riyaziyyat təmayüllü liseyə daxil olmuşdur. 1987-ci ildə həmin məktəbi bitirmişdir. 1987-ci ildə Ukrayna SSR-in Poltava şəhərində yerəşən general N.F.Vatutin adına Zenit-Raket Komandirlər məktəbinin Quru qoşunlarının havadan taktiki müdafiəsi ixtisasına qəbul olmuş, 1991-ci ildə radio mühəndisi ixtisası ilə leytenant rütbəsində məktəbi bitirmişdir. Elə həmin il 23 iyun tarixində SSRİ Müdafiə Nazirliyinin 0641 nömrəli əmri ilə Poltavada 35705 saylı hərbi hissədə tağım komandiri vəzifəsinə təyin edilmişdir.
Azərbaycan Ordusunun 1992-ci iliyin iyununda başladığı əks-hücumunda Saleh və batalyonu da aktiv iştirak edir. Marquşavan, Həsənqaya, Gödəkburunun azad edilməsində müstəsna xidmətləri olur. 1992-ci il 14 noyabr tarixində Ağdərənin Çıldıran kəndi uğrunda gedən qeyri-bərabər döyüşdə Saleh son anadək döyüşü idarə edir. Döyüş zamanı atışma mövqeyini dəyişərkən minaya düşür.
Yoldaşları cəsədini çətinliklə də olsa qarlı döyüş meydanından çıxara bilirlər. Kəskin qan itirmədən vəfat edir. Doğulduğu Yevlax şəhər Şəhidlər Xiyabanında dəfn edilib. Yevlaxda yaşadığı küçə də hal-hazırda onun adını daşıyır. Gəncə şəhər Kəpəz Hərbi Komissarlığının şəhidlər lövhəsində də şəkli var. Şəhid olan zaman Tərtər şəhər 703 saylı hərbi hissənin zabiti idi. 1991-ci ildə ailə qurmuşdu, bir oğlu var idi.
vikipediya
Недавно я написал статью о небезызвестном Фуаде Аббасове, в которой, как мне кажется, максимально вежливо о нем высказался, хотя этот человек, который нещадно, беззастенчиво спекулирует и наживается на карабахской теме, заслуживал более резких оценок. (https://ochagsamara.wordpress.com/2019/03/24/пора-замолвить-слово-о-турецки-поддан/) Теперь приходится эти резки оценки довести до сведения нехорошего господина Фуада Аббасова.
Я и не сомневался, что человек, сделавший из карабахской трагедии неиссякаемый источник для зарабатывания денег, способен на любую гнусность и подлость. И свидетельство тому не заставило себя долго ждать. Аббасов нашел в Самаре человека с чрезвычайно дурной репутацией и записал его бред на видео, в котором он меня обвиняет… в измене азербайджанскому народу…
И призывает публично наказать меня всем миром. То есть, это Фуад Аббасов через самарского бомжа обращается к толпе, чтобы она расправилась со мною. Теперь подлец он или не подлец?
Фуад Аббасов представил этого человека как «заслуженный сотрудник МВД». Никакого такого звания не существует. Было звание «Заслуженный работник МВД», которое последний раз присваивалось в 1991 году и Афтандил Гулиев никак его не мог получить. То есть звание придумал сам Аббасов, сам и присвоил. Самозванцы чертовы… Но в Самаре практически всем азербайджанцам известно, что Афтандил Гулиев, будучи всего лишь прапорщиком, долгое время наивным местным дурочкам представлялся полковником, показывая им какие-то фальшивые удостоверения. Не говоря уже о том, что даже незаконным ношением полковничьей формы он совершал грубое правонарушение. Афтандил Гулиев, который гордо себя называет бардинцем и карабахцем, в начале девяностых, когда настоящие карабахцы умирали в боях за родину, в Самаре фальшивым офицерским удостоверением соблазнял женщин с деньгами. Фальшивый патриот Фуад Аббасов, бомжующий на собачьих боях российских телеканалов, в качестве единомышленника мог найти только столь же фальшивого офицера, как Афтандил Гулиев.
Фуад Аббасов подобными неуклюжими телодвижениями только усугубляет собственное незавидное положение. Таким образом он никак не может никого убедить, что он не профессиональный аферист. Потому что он профессиональный аферист и мошенник. (По слухам, Аббасов по всей России организовал сбор денег, так как «его хотят убить армяне»). Таких аферистов и мошенников везде немало, среди наших соотечественников в том числе. Борьба с ними – не моя задача. Но когда человек народную трагедию так бессовестно монетизирует, тут молчать не прилично и не порядочно. К счастью, Фуад Аббасов сам собственными руками предоставляет доказательство тому, что он подлец и подонок. Потому что этот самый несчастный Афтандил Гулиев, у которого несколько лет назад произошло помутнение ума и он решил идти в «лидеры», будучи совершенно безграмотным человеком (ему просто захотелось, находясь на пенсии, бесплатно питаться в заведениях самарских азербайджанцев, так как женщины, узнав, что он никакой не полковник, перестали его подкармливать… ), уже не раз был использован людьми самого низкого пошиба. Хотя Афтандил Гулиев в одном действительно прав: в Самаре есть достойные азербайджанцы. Но, думаю, ни один из них не стал бы подавать руку такому засранцу, как Фуад Аббасов. Вот он и тут нашел себе подобного…
(Еще об Афтандиле Гулиеве: https://ochagsamara.wordpress.com/2014/10/20/машину-орестовали-щас-денги-присла/)
Хейрулла ХАЯЛ
член Союза журналистов РФ
06.04. 2019
газета ОЧАГ (OCAQ) Самара 
Для отправки комментария необходимо войти на сайт.