“Mən eləmişəm! Mən eləmişəm! Mən, mən, mən…” – prezident əl-qolunu ölçə-ölçə deyir.
Sonra ordu yadına düşür: “Qəhrəman Azərbaycan ordusuna eşq olsun!”
Ordu – birinci növbədə onun əsgərləridir. «Хорошо умирает пехота…» — Mandelştam deyib. Bu, qara yumor deyil. Bu, indiyə qədər olan müharibələrin və indi də gedən müharibələrin monumental faciəsini üç kəlmə ilə açan misradır.
Piyadalar… Sıravilər.. Müharibənin nə ilə bitməsindən asılı olmayaraq – kim onları xatırlayacaq? Ataları, anaları, başqa yaxınları. Nə qədər ki, sağdırlar. Onların bəzilərini də dərd öldürəcək…
Sıravi Elmar Daşdəmirovu kim xatırlayacaq?
Dünənəcən Elmar kimi minlərlə gənc Bakının yollarında girinc idilər, “qul bazar”larında beş-on manatlıq günəmuzd iş axtarırdılar. On illərlə yüz minlərlə insan Kəmaləddin Heydərov, Arif Paşayev, Ramiz Mehdiyev kimi dövlətdəki mövqeyindən istifadə edin milyardlar yığmış harınların tikintilərində bir qarın çörəyə işləyiblər. Bəziləri kənddən gəlib şəhər qırağında bir parça torpaq alıb, koma qaralayıb, özü də, qurduğu ailənin üzvləri də qeydiyyatsız, sənədsiz, qanunsuz yaşayıblar, üstlərinə buldozer sürüblər, bəzən tikdiklərini dağıdıblar…
İndi bu insanlar cəbhədə öz həyatları bahasına ölkəni uzun sürən rüsvaylıqdan qurtarırlar.
Elmar Daşdəmirov Salyanın Qarabağlı kəndindən idi. Mən Əli Bayramlıda oxuyanda dörd il ərzində bu kəndin içindən gedib-gəlmişəm. O vaxtlar Salyan-Əli Bayramlı yolu həmişə bombalanmış vəziyyətdə olurdu. Qarabağlı elə o vaxtlar, yəni əlli il qabaq, iri kənd idi. Yaxşı bağları vardı. Neçə evin elə çəpərinin qabağından neft çıxırdı – mancanaqlar gecə-gündüz işləyirdi. Başqa ölkədə belə kəndin yolu Alnmaniyadakı yollardan fəqrlənməzdi. Ancaq gecə-gündüz quyulardan sorulan neftin Qarabağlı camaatına aidliyi yox idi. Neft orda yəqin indi də çıxır. Yəqin indi də qarabağlılar onların ayaqlarının altından nə qədər qara qızıl çıxdığını və onun hara getdiyini bilmirlər. Son 20-25 il ərzində Azərbaycanda preaidentə yaxın nə qədər adam onlarla, yüzlərlə milyonun sahibi olub. İndi Qarabağlı kəndinin və Azərbaycanın yüzlərlə başqa kəndinin Elmar Daşdəmirov kimi sütül uşaqları Vətən uğrunda ölərkən həmin boynuyoğunların varı hər gün artır, özləri, uşaqları isə təhlükəsiz, arxayın həmişəki keflərindədirlər.
Bu gün Azərbaycan əsgərini “qəhrəman” adlandıran prezident dünən Elmar kimiləri bələdiyyə üzvlüyünə də buraxmırdı, onlar səslərini çıxaran kimi şərlənir, tutulurdular.
Hanı onları tutan, dəyənək altına salan,üstlərinə narkotik atan polislərin, saxta işlər açan hakimlərin, prokurorların uşaqları? Hanı utanmaz-utanmaz general poqonu daşıyan gədə xislətli insanların uşaqları?
Plastik kütlə generalı Vaqif Axundovun, Salyanın ən böyük müəssisəsini özəlləşdirib taksi şoferi olan qardaşına vermiş, yüngül bir qadına Milli Məclisin mandatını aldırmış Vaqif Axundovun qohum-qardaşı hardadır?
Neft akademiyasının Salyanın Xocalı kəndindən olan məzunu, üç ayın əsgəri Elmir niyə birrbaşa odun-alovun içinə atılmalıydı?
Müharibə gec-tez bitəcək. Adamlar, əgər onlar öz talelərinə, övladlarının həyatlarına biganə deyıillərsə, soruşacaqlar: niyə ölkə belə ayrı-seçkilik edir? Niyə ölkənin şərəfini dünənəcən adam yerinə qoyulmayan kənd uşaqları qorumalı və ölməlidirlər? Vətənin milyardlarını mənimsəyənlərin Vətən qarşısında borcu yoxdurmu?
(DAVAMI VAR)
газета ОЧАГ (OCAQ) Самара 
Для отправки комментария необходимо войти на сайт.