ŞƏHİDLƏR: ŞƏRURLU MİLLİ QƏHRƏMAN MƏHƏRRƏM SEYİDOV

Məhərrəm Seyidov 7 sentyabr 1952-ci ildə Şərur rayonunun Alışar kəndində anadan olmuşdur. 1969-cu ildə burada N.Nərimanov adına orta məktəbi bitirmişdir. Məhərrəm Bakı Xüsusi Milis Məktəbibini də bitirmişdi. Milis kapitanı Məhərrəm Şərur rayonunda baş inspektor işləyirdi.

1990-cı ildə Sədərək rayonu da başqa rayonlar kimi erməni yaraqlılarının hücumlarına məruz qalırdı. 18 yanvar 1990-cı il ermənilər Kərki kəndinə hücum edərək evləri yandırır, silahsız günahı olmayan dinc sakinləri min bir vəhşiliklərlə qətlə yetirirdilər. Şərur rayon Daxili İşlər Şöbəsi məlumatı alan kimi polis işçilərini hadisə yerinə göndərir. Qanlı döyüşlərdə hər iki tərəfdən xeyli ölən və yaralananlar var idi. 19 yanvar polis kapitanı Azər mühasirəyə düşmüşdü… Məhərrəm onu xilas etmək tapşırığını öz üzərinə götürdü, o, vuruşaraq polis kapitanının yanına çata bildi, ama o özü mühasirəyə düşdü, son nəfəsinəcən vuruşaraq döyüşçü dostlarını xilas edən Məhərrəm qəhrəmancasına həlak oldu.

Ailəli idi, dörd övladı qalıb.

Azərbaycan Respublikası prezidentinin 6 iyun 1992-ci il tarixli 831 saylı fərmanı ilə kapitan Seyidov Məhərrəm Mirəziz oğlu ölümündən sonra «Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı» adına layiq görülmüşdür.

Şərur rayonunun Şəhidlər xiyabanında dəfn edilib.

Şərur şəhərində qəhrəmanımızın adına küçə var, tuncdan büstü qoyulub. Buradakı 2 saylı orta məktəb Məhərrəm Seyidovun adını daşıyır.

VİKİPEDİYA

 

Реклама

7 SENTYABR 1991 — QARABAĞDA QƏTLLƏR

7 sentyabr 1991 – Erməni təxribatçı dəstələri Dağlıq Qarabağın azərbaycanlı əhalisinə qarşı növbəti terror aktları həyata keçiriblər.

Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin Hadrut (indi Xocavənd rayonun tərkibindədir) rayonunun azərbaycanlılar yaşayan Tuğ kəndinə silahlı basqın nəticəsində kəndin 2 sakini öldürülüb.

Xankəndi yaxınlığında sərnişin avtobusunun atəşə tutulması nəticəsində isə 3 azərbaycanlı öldürülüb, 4 nəfər yaralanıb.

http://azerbaycanli.org/az/page342.html

BÜTÜN AZƏRBAYCAN BİLSİN: ŞAHİN ƏZİMİLİNİ AT TAPDALAYIB!

 

Çexovun “Sevinc” adlı hekayəsində Mitya Kuldarov ailə üzvlərinə nəfəsi sevincdən tutula-tutula xəbər verir ki, indi onu bütün Rusiya tanıyır. Qəzetlər yazıblar ki, Mitya Kuldarov içkili vəziyyətdə olub sürüş’ərək araba altına düşmüş, at onun üstündən keçmişdir…
Bizm dövrümüzdə də çox insanlar var ki, at altına, öküz altına yıxılmaxa hazırdılar ki, qəzetə düşsünlər.
Şahin Əzimilini tanıyırsınız? Yox? İndi tanıyacaqsınız. Bütün Azərbaycan tanıyacaq. Çünki içkili vəziyyətdə sürüşüb düşüb araba altına…
Mən bu insanı tanımıram. Heç vaxt haqında heç nə eşitməmişəm. İki gün əvvəl girib FB-da “Ocaq» qəzetinin səhifəsinə, mənə təhqir yazıb. Dinməmişəm. Bir gün keçib, bu insan bu dəfə dostu Azad Orucovun iştirakı ilə məni yenə təhqir edib.
İndi özünüz deyin, mən nə etməliyəm? Bu təhqiri polisə aparmalıyam ya bu insana elə öz səviyyəsinə uyğun söyməliyəm – yəni özünü, yaxınlarını? Haqqım var? Mən özümü belə heyvanlardan necə müdafiə etməliyəm? Bəlkə hökumətdən tapança almalıyam?
Biz bu Əzimili ilə Azərbaycanda yaşasaydıq, kəsişən heç bir nöqtəmiz olmayacaqdı, mən müəlliməm, jurnalistəm, yapçı olsaydım, hələ yaxşı vəzifə də alardım. Bu Əzimili isə orda qoyun otaracaqdı, mal otaracaqdı, kartof, qarpız əkəcəkdi, ya tiryək aldveriylə məşğul olacaqdı. Bu adamın varlığından-yoxluğundan mənim xəbərim olmayacaqdı. Burda, onun dayaz fikrincə, bizim aramızda heç bir məsafə yoxdur. Onun dayaz fikrincə, onun elə Rusiyada yaşamağı onu mənə bərabər edir.
Eləmir, ay vəhşi! Sən nəinki Samarada, hətta dünyanın mədəniyyət mərkəzləri sayılan Parisdə, Romada, Nyu Yorkda yaşasan da, elə həminkisən, ən güclü mədəni əhatə də səni əhilləşdirə bilməz. Get öz işinlə məşğul ol, ailənin çörəyini qazan. Bir kompüterin var deyə özünü savadlı sayırsan? Get öz tayını tap, özün yaxşı bilirsən ki, sənin tayların kimlərdir və onlar hardadırlar.
O ki qaldı sənin qəzetə düşmək arzuna, sənin bu arzunu məmnuniyyətlə yerinə yetirirəm.
X.X.

İndi özünüz deyin, mən nə etməliyəm? Bu təhqiri polisə aparmalıyam ya bu insana elə öz səviyyəsinə uyğun söyməliyəm – yəni özünü, yaxınlarını? Haqqım var? Mən özümü belə heyvanlardan necə müdafiə etməliyəm? Bəlkə hökumətdən tapança almalıyam?
Biz bu Əzimili ilə Azərbaycanda yaşasaydıq, kəsişən heç bir nöqtəmiz olmayacaqdı, mən müəlliməm, jurnalistəm, yapçı olsaydım, hələ yaxşı vəzifə də alardım. Bu Əzimili isə orda qoyun otaracaqdı, mal otaracaqdı, kartof, qarpız əkəcəkdi, ya tiryək aldveriylə məşğul olacaqdı. Bu adamın varlığından-yoxluğundan mənim xəbərim olmayacaqdı. Burda, onun dayaz fikrincə, bizim aramızda heç bir məsafə yoxdur. Onun dayaz fikrincə, onun elə Rusiyada yaşamağı onu mənə bərabər edir.
Eləmir, ay vəhşi! Sən nəinki Samarada, hətta dünyanın mədəniyyət mərkəzləri sayılan Parisdə, Romada, Nyu Yorkda yaşasan da, elə həminkisən, ən güclü mədəni əhatə də səni əhilləşdirə bilməz. Get öz işinlə məşğul ol, ailənin çörəyini qazan. Bir kompüterin var deyə özünü savadlı sayırsan? Get öz tayını tap, özün yaxşı bilirsən ki, sənin tayların kimlərdir və onlar hardadırlar.
O ki qaldı sənin qəzetə düşmək arzuna, sənin bu arzunu məmnuniyyətlə yerinə yetirirəm.
X.X.