ŞƏHİDLƏR: CƏBRAYILLI MİLLİ QƏHRƏMAN VÜQAR HESEYNOV

Vüqar Hüseynov — Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı; Qarabağ müharibəsi şəhidi.
20 iyun 1969-cu ildə Cəbrayıl rayonunun Daşkəsən kəndində anadan olmuşdur. 1976-1986-cı illərdə burada məktəbi bitirmişdir. 1987-ci ildə hərbi xidmətə çağırılmış, 1989-cu ildə hərbi xidmətini başa vuraraq Azərbaycana qayıdır və elektirik qaynaqçısı kimi fəaliyyətə başlayır. 1990-cı ildə DİN-nin polis dəstəsinə yazılır və həyatını cəbhə ilə bağlayır.
Vüqar Hüseynov Xocalıda, Goranboyda uğurlu döyüş yolu keçmişdir. Şəhid jurnalist Salatın Əsgərovanın qətlə yetirənlərin tapılmasında onun böyük xidməti olmuşdur. 1991-ci il 20 iyul erməni qəsbkarları Goranboy rayonuna hücum edirlər. Vüqar burada qəhrəmancasına vuruşur və döyüş meydanında şəhid olur.
Subay idi.
O əvvəlcə «Qırmızı Ulduz» ordeni ilə təltif olunur. Daha sonra 1992-ci il 6 iyun Azərbaycan Respublikası prezidentinin 831 saylı fərmanı ilə Hüseynov Vüqar Tofiq oğlu ölümündən sonra «Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı» adına layiq görülmüşdür.

МУСА БЕК ХАДЖИ-КАСУМОВ, ПЕРВЫЙ ПРЕДСЕДАТЕЛЬ ЛЕНИНГРАДСКОГО СОЮЗА АРХИТЕКТОРОВ

Хаджи-Касумов Муса бек Мирза Хамдулла бек оглы родился в Дагестане, в селе Гасымкенд. В 1903 году окончил Бакинское реальное училище и поступил Петербургский институт инженеров гражданского строительства. Окончил в 1918 году. Работал на разных должностях в Баку и Ленинграде. В 1925-30-е годы был заместителем председателя Совета народных комиссаров, председателем Совета Народного Хозяйства Азербайджана, председателем государственного планового комитета Азербайджанской ССР. 1930-33-е годы был начальником управления архитектуры и планирования Ленинградского горсовета, в 1933-35 годы был создателем союза архитекторов Ленинграда и первым его председателем.
Умер 20 июля 1935 году в Ленинграде и похоронен в Александро-Невской лавре.

Musa Hacıqasımov 16 avqust 1886-cı ildə Dağıstanın Qasımkənd rayonunda dünyaya gəlib. 1903-cü ildə Bakı real məktəbini bitirərək Peterburq Mülki İnşaat Mühəndisləri İnstitutuna daxil olub, ancaq inqilabi işə görə bir müddət sonra xaric edilib. Oranı 1918-ci ildə bitirib. Bakı və Peterburqda müxtəlif vəzifələrdə çalışıb. 1925-1930-cu illərdə Azərbaycan SSR Xalq Komissarları Soveti sədrinin müavini, Azərbaycan Xalq Təsərrüfatı Şurasının, Azərbaycan SSR Dövlət Plan Komitəsinin, Azərbalıq İdarəsinin sədri kimi vəzifələrdə çalışıb. 1930-1933-cü illərdə Leninqrad Şəhər Soveti Memarlıq-Planlaşdırma İdarəsinin rəisi və 1933-1935-ci ildə Leninqrad Memarlar İttifaqının qurucusu və ilk sədri olub.
20 iyul 1935-ci ildə Leninqrad (indiki Sankt-Peterburq) şəhərində vəfat edib.

Санкт-Петербург. Коммунистическая площадка Александро-Невской лавры. Гранитная глыба.

Могила архитектора Муса бека Хаджи-Касумова

 

20 İYUL 1918 — CÜMHURİYYƏT ORDUSU ŞAMAXINI AZAD EDİB

20 iyul 1918 — Xalq Cümhuriyyəti və türk (Osmanlı) qüvvələrinin Nuru paşanın komandanlığı altındakı birgə Qafqaz İslam Ordusu daşnak-bolşevik «Bakı Kommunası» qoşunlarına daha bir zərbə endirərək Şamaxı şəhərini azad ediblər. Bu arada türk qoşunları cənubdan (indiki Neftçala rayonu ərazisi) Bakı istiqamətinə irəliləməyə başlamışdı.

ЗАСРОООНЦЫ ОБЗАВЕЛИСЬ СЕКРЕТАРЯМИ…

В стародавние времена уважающие себя азербайджанцы обязательно должны были иметь «гочу», который решал разные задачи: гочу был телохранителем, гочу ходил на разборки и т.д. Другие азербайджанцы, которые тоже себя уважали, но в меньшей степени, гочу нанимали одноразово, для решения конкретной задачи. Пример Машади Ибада, который для устранения своего конкурента нанял целую банду гочу во главе с гочу Аскером, наверное, всем известен.
Увы, в наши дни уважающих себя азербайджанцев не так много осталось, особенно их мало среди самарских азербайджанцев, а многие превратились просто в засроонцев. И эти засрооонцы для решения своих задач нанимают не гочу, а …секретарей, которые за ними пишут. Потому что эти засрооонцы ни на интеллектуальные, ни на обыкновенные мужские разговоры не способны. Есть засрооонцы, которые уже не первый год кидают камни из-за угла в сторону Ширвана Керимова. Засрооонцы, которые не могут противостоять Ширвану Керимову ни интеллектуально и ни физически, и, будучи не в состоянии грамотно связать даже двух слов на русском языке, наняли русских секретарей, готовых продать даже матушку-Россию за бутылку вина и порцию недожаренного шашлыка, которые от их имени пишут грязные пашквили.

Тут вопрос: кто кого имеет? Засрооонцы секретарей или секретари засрооонцев? Думается, что правильнее было бы сказать, что секретари имеют засрооонцев. Потому что порцию шашлыка и стакан водки они все же получают. А засрооонцы что получат? Хотелось бы конкретно назвать то, что они получат. Но законы приличия не позволяют. В общем-то, ничего. Сами посудите, если люди за тридцать и даже более лет жизни даже не научились читать и писать, что у них получится? И если свора этих дворняжек до смерти боится прямого столкновения с Ширваном Керимовым, что у них получится?
Думаю, все поняли, что именно…